Detaljna evidencija broja turista i njihovih noćenja na Zlatiboru počinje da se vodi od pedesetih godina dvadesetog veka. Poznat je podatak da su na Zlatiboru 1953. godine registrovana 1393 turista, koji su ostvarili 41 550 noćenja. Ukoliko je velika razlika između broja turista i broja noćenja onda to ukazuje na duži prosečan period boravka. To je posledica toga da su dominirali oni posetioci koji su se lečili na Zlatiboru. Svi posetioci su bili iz naše zemlje. Strani turisti počinju da dolaze od 1956. godine, ali ih sve do danas nema u značajnijem broju. To su uglavnom strani putnici u tranzitu koji uglavnom noće samo jednu noć, ali i poslovni ljudi koji borave u Užicu i okolnim gradovima i onda uspeju deo slobodnog vremena da provedu na Zlatiboru.
Na sledećoj tabeli se može videti broj turista i noćenja na Zlatiboru 1953. godine:
Najveći broj turista i noćenja je registrovan u letnjim mesecima, a najmanje u zimskim. Razlozi tome su zdravstveno – lečilišna funkcija Zlatibora i povoljni uslovi za boravak i lečenje klimatoterapijom u toplijoj polovini godine. Još uvek nema pravog zimskog sportsko – rekreativnog turizma i sportsko – manifestacionog turizma, koji će kasnije brojem turista i noćenja postati ravnopravan letnjem turizmu.
Na sledećoj tabeli se može videti broj domaćih i stranih turista i noćenja po godinama:
U periodu između 1955. i 1965. godine počinje da se sređuje izgled Zlatibora, ali još uvek nema dobrog puta niti pruge preko planine. Turistički izgled se formiran na osnovu tradicije, ali nema dovoljno materijalnih sredstava za izgradnju boljih i većih turističko – ugostiteljskih objekata, a takođe nije dovoljno ni razvijen tranzit putnika. Nema ni dovoljno vikend kuća za iznajmljivanje pa je iz tog razloga promet turista i noćenja skroman. Najmanje turista, tačnije 1 520 je bilo 1955. godine, a najviše 4 609, deset godina nakon toga. Najmanje turističkih noćenja je ostvareno 1963. godine, 11 543 noćenja, a najviše 45 860, osam godina kasnije. Broj noćenja koji je ostvaren 1955. godine nije premašen tokom naredne decenije, što predstavlja znak stagnacije u razvoju turizma, posebno kada su u pitanju prihodi, iz razloga što se u međuvremenu broj ležaja i sedišta u ugostiteljskim objektima uglavnom povećavao.
U periodu od 1966. godine do 1975. godine, primećuje se značajan porast turista na Zlatiboru, u odnosu na prethodnu deceniju. Razlog tome je porast životnog standarda našeg stanovništva, stabilne cene usluga u turističko – ugostiteljskim objektima kao i brzim porastom motorizacije. Broj turista se 1967. godine približava 20 000, 1969. godine ih je bilo iznad 30 000, 1973. godine iznad 55 000, a 1975. iznad 71 000. Broj noćenja 1971. godine prelazi 200 000, a 1974. godine 300 000. Dominiraju domaći turisti. Broj stranih turista 1974. godine prelazi 4 000, a broj njihovih noćenja 5 000.
Na sledećoj tabeli se može videti broj domaćih i stranih turista i noćenja po godinama:
Od 1967. godine do 1975. godine se javlja uzlazni trend kod broja turista i njihovih noćenja. Prosečna dužina trajanja boravka turista je između 3 i 6 dana, a to je za centre zdravstveno – lečilišnog i sportsko – rekreativnog turizma relativno malo, ali je u granicama naše stvarnosti. Smatra se da je to zato što se povećava broj onih koji dolaze na kongresne skupove i kratko se zadržavaju, a smanjuje se broj onih koji dolaze radi lečenja. Pre dvadeset godina, Zlatibor je bio najposećenija planina, daleko ispred Tare, Divčibara i Kopaonika.
U periodu između 1978. i 1990. godine, broj turista na Zlatiboru je uvek bio veći od 100 000. Godina 1985. je po mnogo čemu značajna i rekordna i nikad nakog toga dostignuta. Tada se dogodio opšti uzlazni trend turizma.
Domaći turisti su i dalje dominantni u odnosu na strane i to u odnosu 100:1. Broj noćenja prelazi 300 000 1976. godine, sledeće godine je već preko 400 000, od 1979. do 1985. godine preko pola miliona, a zatim od 1986. do 1990. godine, sa izuzetkom 1989. godine, broj noćenja prelazi 600 000.
Na sledećoj tabeli se može videti broj domaćih i stranih turista i noćenja po godinama:
Ovo je period kada se najviše razvio turizam na Zlatiboru, koji predstavlja jedan od najvećih turističkih centara ne samo u Srbiji, već i u tadašnjoj Jugoslaviji. Brojem turista i njihovih noćenja, Zlatibor je prestigao mnoge banje i primorska turistička mesta. Prosečan boravak na Zlatiboru i dalje ostaje na 3 do 6 dana, ali se zimska sezona približava letnjoj po broju turista. Zdravstveno – lečilišni, tranzitni, letnji, rekreativni, zimski sportsko – rekreativni i sportsko – manifestacioni turizam, kongresni skupovi, izletništvo i turizam na selu, postaju sve značajniji. Ovome je najverovatnije najviše doprineo Specijalizovani zavod „Zlatibor“ kao i izgradnja skijaškog centra na Torniku.
U periodu posle 1990. godine, dogodio se raspad SFRJ, ratno stanje u susedstvu SR Jugoslavije, ekonomska i politička izolacija, ekonomska kriza, pad životnog standarda, nedostatak mnogih proizvoda, što se sve odrazilo dosta na promet turista. Broj turista je tada pao na 60 000, a broj noćenja na 350 000. Godina 1993. se po broju turista nalazi iza 1974. godine, a po broju njihovih noćenja 1975. godini.
Na sledećoj tabeli se može videti broj domaćih i stranih turista i noćenja po godinama:
Strani turisti skoro uopšte nisu dolazili. Boravak domaćih turista se takođe smanjio kao i njihova potrošnja za vreme boravka, pa je većina objekata radila smanjenim kapacitetom jer su poslovali ili na granici rentabiliteta ili sa gubitkom. Pojedini objekti, posebno hotel „Palisad” su zahvaljujući sopstvenoj radnoj snazi i dobroj organizaciji, uspeli da održe postojeći nivo i unaprede smeštajni, ugostiteljski prostor i ponudu apartmana na Zlatiboru. Godina 1994. ukazuje na porast broja turista i njihovih noćenja, ali još uvek treba dosta promena.
Godine 1992. je najveći broj turista i njihovih noćenja bio u januaru, julu i avgustu. Januar koji predstavlja zimsku sportsko – rekreativnu sezonu na snegu, nastavlja se i na februar i po broju noćenja je ispred maja, juna i novembra. Najmanji promet turista je u oktobru i novembru, koji slede posle letnje sezone, a prethode zimskoj.
Na sledećoj tabeli se može videti broj turista i noćenja po godinama za planine Zlatibor, Kopaonik, Taru i Divčibare:
Na sledećem grafiku se može videti broj turista po godinama za planine Zlatibor, Kopaonik, Taru i Divčibare:
U periodu od 1975. godine do 1990. godine Zlatibor je po broju turista i noćenja bio na prvom mestu među planinama Srbije, ispred Kopaonika, Tare i Divčibara. Nakon pet godina, prvo mesto je zauzeo Kopaonik, ali je i dalje bio iznad ostalih planinskih centara. Veći promet turista i njihovih noćenja je imao 2000. godine od Kopaonika i time se potvrdio prirodnim i antropogenim turističkim vrednostima na domaćem turističkom tržištu.
Od ukupnog broja registrovanih turista 1994. godine koji iznosi 332 000 u planinskim mestima SR Jugoslavije, Zlatibor sa 98 362 turista zahvata 29, 7%, a zajedno sa Kopaonikom, Tarom i Divčibarama 69, 9%. U ukupnom broju turističkih noćenja koji iznosi 1 882 000, Zlatibor je sa 543 558 noćenja učestvovao sa 28, 8%, a zajedno sa Kopaonikom, Tarom i Divčibarama dostiže učešće od 70, 1%. U ukupnom broju turista u SR Jugoslaviji registrovanih iste godine, a koji iznosi 2 804 000, Zlatibor je učestvovao sa 3, 5%, dok je u ukupnom broju noćenja koji iznosi 111 787 000, sa 4, 6%.
Od ukupnog broja registrovanih turista 2000. godine koji iznosi 378 000 u planinskim mestima SR Jugoslavije, Zlatibor sa 73 600 turista zahvata 19, 47%, a zajedno sa Kopaonikom, Tarom i Divčibarama 60, 85%. U ukupnom broju turističkih noćenja koji iznosi 2 149 000, Zlatibor je sa 445 000 noćenja učestvovao sa 20, 71%, a zajedno sa Kopaonikom, Tarom i Divčibarama dostiže učešće od 60, 84%. U ukupnom broju turista u SR Jugoslaviji registrovanih iste godine, a koji iznosi 2 615 000, Zlatibor je učestvovao sa 2, 81%, dok je u ukupnom broju noćenja koji iznosi 10 873 000, sa 4, 09%.
Zapaža se opadanje broja turista i noćenja na Zlatiboru u odnosu na ostala planinska mesta u SR Jugoslaviji, ali i na njihov ukupan broj u Jugoslaviji. Podaci pokazuju da se povećava posećenost banja, primorskih i ostalih turističkih mesta, a smanjuje planinskih.
